یادآوری:چندی پیش یکی از مخاطبان از طریق رایانامه (یا همان ایمیل خودمان) سؤالاتی را از حقیر نمود، اگرچه بنده به خاطر توهین‌هایی که در نامه به بزرگان رفته بود، قصد پاسخ‌گویی به آن را نداشتم اما به خاطر چندین مرتبه «هل من مبارز؟» طلبیدن طرف مقابل، مجبور به پاسخ‌گویی به آن شدم. البته قبلا نیز به بخش عمده این سؤالات در کتاب «قمه زنی سنت یا بدعت» پاسخ داده بودم اما گویا ایشان همت خواندن آن را نداشتند. در هر صورت، ما در یادداشت های گذشته با عناوین «جدال احسن 1» «جدال احسن2» به پرسش و شبهه طرف مقابل پاسخ دادیم. در این یادداشت سؤال و شبهه سوم و پاسخ ما به آن را ارائه خواهیم داشت:

سؤال:

سومین اشکال که این اشکال از طرف موافقین افراطی قمه زنی که مخالف نظام نیز هستند صورت می گیرد که می گویند قمه زنی وهن مذهب نیست. جنایات و ظلم های این رژیم ...(یعنی نظام جمهوری اسلامی) وهن مذهب است. اینکه رهبری (این ادبیات آنهاست با عرض معذرت) خودش را نائب امام زمان عج می داند و این مملکت را مملکت امام زمان عج می داند و اینهمه ظلم و جنایت در این مملکت وجود دارد این وهن مذهب است نه قمه زنی. 

آمار بالای اعتیاد و دوستی های دختر و پسر و روابط نامشروع و سایر مشکلات در این مملکت شیعه و در ام القرای جهان اسلام، اینها وهن مذهب است نه قمه زنی.

فسق مسئولین نظام و این اختلاس ها و این رشوه گرفتن ها موجب وهن مذهب است نه قمه زنی

پاسخ:

اولا؛ بنا بر فرض پذیرش ادعاهای غلوآمیز شما درباره حکومت اسلامی ایران، باز نیز شما مرتکب مغالطه ای دیگر شده اید، زیرا خواسته‌اید با استناد به باطلی به توجیه باطل دیگر بپردازید. بگذارید کمی علمی‌تر صحبت کنیم! در منطق مغالطه‌ای وجود دارد به نام مغالطه«خودت هم»(رک: علی اکبر خندان، مغالطات، ص 249) در این مغالطه که در زبان لاتین از آن به «you also » و گاهی «two wrong make a right» تعبیر می‌شود، هنگامی رخ می دهد که شخصی به دیگری اعتراض می کند و خطایی را به او تذکر دهد، شخص دوم برای نپذیرفتن اعتراض او می گوید: خودت هم همین خطا را مرتکب شده ای. گویا اگر او به تنهایی مرتکب آن شده بود خطا به حساب می آمد، اما حال که هر دو آن را انجام داده‌اند، درست و صحیح است. مثالی که در این مورد می‌زنند این است که: فرزندی در پاسخ اعتراض پدرش که خواستار سیگار نکشیدن او است، می گوید: «پدر! چطور مرا به دلیل سیگار کشیدن سرزنش می‌کنی و برایم استدلال می‌کنی در حالی که خودت تعریف می‌کردی که در نوجوانی سیگار می‌کشیدی؟!»

در فرض سؤال نیز - اگر سیاه نمایی‌هایی که به بیان آنها خواهیم پرداخت را کنار بگذاریم- اموری را که برشمردید هیچ کدام توجیهی برای ارتکاب عمل قمه زنی نمی‌باشند و به دیگر سخن، قمه زنی همچنان وهن مذهب بوده و دین و عقل انجام آن را خلاف می داند.

ثانیا؛ بگذارید پاسخ سیاه‌نمایی‌های که به وسیله آنها خواسته‌اید به تخریب حکومت اسلامی بپردازید را از زبان امام خمینی، قدس سره،به شما بدهیم؛ آن بزرگ سفر کرده در وصیت نامه‌اشان فرمودند: «و اما به آن دسته که از روى بعض اشتباهات یا بعض خطاها، چه عمدى و چه غیر عمدى، که از اشخاص مختلف یا گروهها صادر شده و مخالف با احکام اسلام بوده است با اصل جمهورى اسلامى و حکومت آن مخالفت شدید مى‏کنند و براى خدا در براندازى آن فعالیت مى‏نمایند و با تصور خودشان این جمهورى از رژیم سلطنتى بدتر یا مثل آن است، با نیت صادق در خلوات تفکر کنند و از روى انصاف مقایسه نمایند با حکومت و رژیم سابق. و باز توجه نمایند که در انقلابهاى دنیا هرج و مرجها و غلطرویها و فرصت طلبیها غیر قابل اجتناب است و شما اگر توجه نمایید و گرفتاریهاى این جمهورى را در نظر بگیرید- از قبیل توطئه‏ها و تبلیغات دروغین و حمله مسلحانه خارج مرز و داخل، و نفوذ غیر قابل اجتناب گروههایى از مفسدان و مخالفان اسلام در تمام ارگانهاى دولتى به قصد ناراضى کردن ملت از اسلام و حکومت اسلامى، و تازه کار بودن اکثر یا بسیارى از متصدیان امور و پخش شایعات دروغین از کسانى که از استفاده‏هاى کلان غیر مشروع بازمانده یا استفاده آنان کم شده، و کمبود چشمگیر قضات شرع و گرفتاریهاى اقتصادى کمرشکن و اشکالات عظیم در تصفیه و تهذیب متصدیان چند میلیونى، و کمبود مردمان صالح کاردان و متخصص و دهها گرفتارى دیگر، که تا انسان وارد گود نباشد از آنها بیخبر است- و از طرفى اشخاص غرضمند سلطنت طلب سرمایه‏دار هنگفت که با رباخوارى و سودجویى و با اخراج ارز و گرانفروشى به حد سرسام‏آور و قاچاق و احتکار، مستمندان و محرومان جامعه را تا حد هلاکت در فشار قرار داده و جامعه را به فساد مى‏کشند، نزد شما آقایان به شکایت و فریبکارى آمده و گاهى هم براى باور آوردن و خود را مسلمان خالص نشان دادن به عنوان «سهم» مبلغى مى‏دهند و اشک تمساح مى‏ریزند و شما را عصبانى کرده به مخالفت برمى‏انگیزانند، که بسیارى از آنان با استفاده‏هاى نامشروع، خون مردم را مى‏مکند و اقتصاد کشور را به شکست مى‏کشند.

این جانب نصیحت متواضعانه برادرانه مى‏کنم که آقایان محترم تحت تأثیر این گونه شایعه‏سازیها قرار نگیرند و براى خدا و حفظ اسلام این جمهورى را تقویت نمایند. و باید بدانند که اگر این جمهورى اسلامى شکست بخورد، به جاى آن یک رژیم اسلامى دلخواهِ بقیة اللَّه- روحى فداه- یا مطیع امر شما آقایان تحقق نخواهد پیدا کرد، بلکه یک رژیم دلخواه یکى از دو قطب قدرت به حکومت مى‏رسد و محرومان جهان، که به اسلام و حکومت اسلامى رو [ى‏] آورده و دل باخته‏اند، مأیوس مى‏شوند و اسلام براى همیشه منزوى خواهد شد؛ و شماها روزى از کردار خود پشیمان مى‏شوید که کار گذشته و دیگر پشیمانى سودى ندارد. و شما آقایان اگر توقع دارید که در یک شب همه امور بر طبق اسلام و احکام خداوند تعالى متحول شود یک اشتباه است، و در تمام طول تاریخ بشر چنین معجزه‏اى روى نداده است و نخواهد داد. و آن روزى که ان شاء اللَّه تعالى مصلح کل ظهور نماید، گمان نکنید که یک معجزه شود و یکروزه عالم اصلاح شود؛ بلکه با کوششها و فداکاریها، ستمکاران سرکوب و منزوى مى‏شوند. و اگر نظر شماها مثل نظر بعض عامیهاى منحرف، آن است که براى ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد تا عالم را ظلم فراگیرد و مقدمات ظهور فراهم شود، فإنّا للَّه و إنّا إلیه راجعون.» صحیفه امام، ج‏21، ص: 447

همچنین ایشان در پیام منشور روحانیت- که می‌توان از آن به عنوان وصیت به خواص انقلاب تعبیر کرد- فرمودند:

«دیروز مقدس‏نماهاى بیشعور مى‏گفتند دین از سیاست جداست و مبارزه با شاه حرام است، امروز مى‏گویند مسئولین نظام کمونیست شده‏اند! تا دیروز مشروب فروشى و فساد و فحشا و فسق و حکومت ظالمان براى ظهور امام زمان- ارواحنا فداه- را مفید و راهگشا مى‏دانستند، امروز از اینکه در گوشه‏اى خلاف شرعى که هر گز خواست مسئولین نیست رخ مى‏دهد، فریاد «وا اسلاما» سر مى‏دهند! دیروز «حجتیه‏اى» ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانى نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابى‏تر از انقلابیون شده‏اند! «ولایتى» هاى دیروز که در سکوت و تحجر خود آبروى اسلام و مسلمین را ریخته‏اند، و در عمل پشت پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت را شکسته‏اند و عنوان ولایت برایشان جز تکسب و تعیش نبوده است، امروز خود را بانى و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را مى‏خورند! راستى اتهام امریکایى و روسى و التقاطى، اتهام حلال کردن حرامها و حرام کردن حلالها، اتهام کشتن زنان آبستن و حِلیّت قمار و موسیقى از چه کسانى صادر مى‏شود؟ از آدمهاى لا مذهب یا از مقدس‏نماهاى متحجر و بیشعور؟! فریاد تحریم نبرد با دشمنان خدا و به سخره گرفتن فرهنگ شهادت و شهیدان و اظهار طعنها و کنایه‏ها نسبت به مشروعیت نظام کار کیست؟ کار عوام یا خواص؟ خواص از چه گروهى؟ از به ظاهر معممین یا غیر آن؟ بگذریم که حرف بسیار است. همه اینها نتیجه نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزه‏هاست، و برخورد واقعى هم با این خطرات بسیار مشکل و پیچیده است. از یک طرف وظیفه تبیین حقایق و واقعیات و اجراى حق و عدالت در حد توان و از طرف دیگر مراقبت از نیفتادن سوژه‏اى به دست دشمنان کار آسانى نیست. صحیفه امام، ج‏21، ص: 282»

ثالثا: اموری را که برشمردید همه انسانهای آگاه– چه کافر و چه مسلمان- می‌دانند که اینها از دستورات دین مبین اسلام نیست؛ بلکه نتیجه‌ی عمل کردن برخلاف این دستورات می‌باشد؛ و از این جهت ارتکاب آنها در حکومت اسلامی نشانه‌ی ضعف ایمان ما نسبت به اسلام است نه ضعف و وهن اسلام. به عبارتی دیگر، ما با ارتکاب این اعمال قبیح، ضعف ایمان و اعتقاد خود را به رخ جهانیان می‌کشیم نه ضعف اسلام را. شاهد این سخن، آن که هیچ کسی مشروب خوری یا بی حجابی را جزء دستورات اسلامی نمی داند بلکه برعکس همه می‌دانند که اسلام از این امور نهی نموده است.

اما در فرض مورد اختلاف ما- یعنی قمه زنی- شما به جهانیان این‌گونه القاء می‌کنید که قمه زنی جزء لاینفک تعالیم اسلامی است و اسلام ما را به آن توصیه نموده است که این امر باعث می‌شود نظر جهانیان نسبت به اسلام، به عنوان دینی خرافی و  غیر عقلانی ترسیم شود؛ و این خطری است که بیش از هر چیز اسلام را تهدید می‌کند حتی بیش از گناهان مسلمانان که در اینجا هر عیب که هست از مسلمانی ماست.

مطالب مرتبط:

جدال احسن1

جدال احسن2

جدال احسن4